Pages - Pagina's

26 Mar 2011

Hermit island
8-26 March 2011  
Unlike its pancake flat neighbour Ninigo, Hermit island consists of two hills joined by a wide sand spit. The whole village is located on the sand spit and the gardens on the hill sides.
Hermit eiland
8-26 maart 2011
In tegenstelling tot het platte Ninigo bestaat Hermit eiland uit twee heuvels verbonden door een zandbank. Alle huizen staan op de zandbank en de tuinen liggen op beide heuvels.
When we motored into the bay, navigating between the many reefs, we were welcomed by Ben and Ezekiel and escorted to the best spot for anchoring. Joop did not like it, too much coral. We checked other spots in the bay, but there was nothing better.
Bob was waiting for us on the beach, eager to show us the village where about 160 people live. Everything was very neat and tidy, a model village with paths lined with flowering hedges, the houses made with traditional materials and palm frond roofs. Everybody greets and waves to us. On the way we are given a drinking coconut, while Bob informs us that rising sea levels is a major worry. Luckily they have the possibility of relocating to the two hills, in contrast with the Ninigo inhabitants, who will see all their islets swallowed up by the sea.
Toen we aan kwamen varen tussen de vele riffen door binnen het buitenrif werden we verwelkomd door Ben en Ezekiel die ons de ankerplek gewezen. Joop was er niet tevreden mee, veel teveel koraal. We hebben de baai verder verkend, maar het was inderdaad de enige mogelijkheid. Bob wachtte ons op bij het strand en liet ons het hele dorp zien. Er wonen zo'n 160 mensen en het is een modeldorp: keurige paden overal, bloeiende heggetjes tussen de traditioneel gebouwde huisjes. Iedereen groet en wuift. Onderweg drinken we kokosnoot en Bob vertelt ons meteen dat de zeespiegel steiging een grote zorg is. Gelukkig kunnen ze nog hogerop gaan wonen, in tegenstelling tot de mensen in Ninigo, waar alle eilandjes helemaal onderlopen.
Hermit island has fresh water wells, an opportunity for us to do the laundry at Bob's house. In the morning we take it and leave it to soak and return in the afternoon for washing and rinsing. Except all our laundry is already drying on the washing line. Evelyn, Bob's wife, has done it for us. We happily give her cloth for a new dress. For small fish hooks we are given food, such as papaya, pineapples, coconuts and even cray fish, a type of lobster.
Dit eiland heeft zoet waterbronnen, dus we kunnen ook de was doen bij Evelyn, de vrouw van Bob. We zetten alles in de week en als we 's middags terugkomen voor het echte wassen en spoelen, hangt de hele was al aan de lijn. Wij blij en we maken haar blij met een lap voor een jurk. Voor vishaken brengt men ons van alles, papaja, bananen, kokosnoten en zelfs langoesten (een soort kreeft) en vis.
They are 7 day Adventists, who observe the Sabbath on Saturday and do not eat lobster (any more). On Friday the men are busy catching fish and the women with food preparation, because no work is done on Saturday, not even cooking.
They earn some money here with catching live fish. They are kept alive in a fish farm, until the boat comes to transport them in tanks to Manus island. From there by airplane to Hong Kong and Japan, where people will pay a premium for live fish. Ezekiel and his mate bring us daily a live fish for our raw fish salad. Delicious! Chinese businessmen had started the live fish business in Papua New Guinea. The islanders had to buy from them the small boats with holding tank for the fish plus the outboard motor and fuel. After a while the Chinese stopped paying the agreed price for the fish, so the islanders stopped fishing and the live fish trade stopped. Recently an Australian guy has started the project again and we hope that he is trustworthy.
Two other yachts join us in the bay, Ilo from France and Que Pasa from South Africa. These are the first two yachts we see since we left Malaysia six weeks ago. We ask them about their experiences in PNG and the Solomons and tell our story about Helen reef and our trip from Malaysia.
Bob organises a BBQ on Sunday in the Manta Ray Pass. We motor there, after divers have extricated our anchor chains from the coral. The weather is unsettled and rain storms hit us on the way and reduce visibility to nil. Only when the rain diminishes can we continue to our destination, where we anchor in sand. A smorgasbord of food is prepared for all of us and our contribution is a rice with beans pot and dates.
Men eet zelf geen langoesten meer, hun geloof (7e dags adventisten) staat dat niet toe. Zaterdags is hun rustdag, waarop ze naar de kerk gaan en absoluut geen werk verrichten. Op vrijdag zijn de mannen druk bezig met vissen en de vrouwen met de maaltijd van zaterdag voorbereiden, want op zaterdag wordt er niet gekookt.
Een aantal mensen verdienen hier wat geld met de visvangst van levende vis. De vis gaat tijdelijk in een viskwekerij, tot ze per schip wordt afgevoerd. Elke paar weken komt een vissersboot, die de vissen in tanks vervoerd naar Manus eiland, zo'n 150 zeemijl verderop, vanwaar ze per vliegtuig naar plaatsen als Hongkong en Japan gaan, waar men een kapitaal over heeft voor levende vis. Oorspronkelijk hadden Chinezen de levende visonderneming opgezet op meerdere eilanden in Papua Nieuw Guinea. De eilanders moesten van de Chinezen speciale bootjes kopen met ingebouwde vistanks en ook een buitenboordmotor en benzine. Na korte tijd flesten de Chinezen de boel, door niet de afgesproken prijs te betalen voor de vis, waarna alle eilanders stopten met het vissen. Kort geleden heeft een Australiër de levende visvangst weer opnieuw opgezet en we hopen dat hij wel te vertrouwen is. Wij worden door Ezekiel en zijn maat dagelijks van springlevende vis voorzien, elke dag rauwe vissalade, heerlijk.
Er komen twee jachten bij in de baai, Ilo uit Frankrijk en Que Pasa uit Zuid Afrika. De eerste twee boten die we tegenkomen sinds ons vertrek uit Maleisië, 6 weken geleden. Wij horen ze uit over PNG en de Solomon eilanden en vertellen hun over onze tocht en over Helen reef.
Bob organiseert een barbeque op zondag in de Manta Rog pas. We varen erheen, nadat duikers onze ankerkettingen uit het koraal bevrijd hebben. Het weer is helaas onbestendig en zware regenbuien barsten los, die ons het zicht benemen. Pas als de buien overgedreven zijn zetten we weer koers naar onze bestemming en ankeren op zand.
Er wordt een waar smorgasbord aan eten gekookt en gebakken, onze bijdrage is een rijst met bonenpot en dadels.
All the date kernels are collected to be planted later. They want to grow their own date palms. Enough sand and sun for these palms, perhaps too much rain, we hope these palms will grow here.
After the BBQ lunch we go snorkelling with Bob as our guide and hope to spot a Manta ray. No luck on Sunday, but on Monday Joop finds one after a long search. The manta rays are very large but not dangerous. There is a "cleaning station", a spot where small fish wait for the manta ray and cleans them. The ray slowly swims small circles on this spot, while we hang around above the ray to observe it.
Alle dadelpitten worden verzameld, want men gaat proberen ze op te kweken tot dadelpalmen. Er is voldoende zand en zon, misschien teveel regen, maar wie weet willen ze tocht wel groeien.
Na de lunch snorkelen we met Bob als gids en hopen we een Manta rog te zien. Geen geluk op zondag, maar op maandag ziet Joop er een na flink zoeken. Dit zijn ongevaarlijke roggen, maar wel imposant groot. Er is in de pas een plek waar kleine vissen ze opwachten om ze schoon te maken. De rog zelf zwemt er heel langzaam rondjes en wij hangen er boven rond om naar de rog te kijken.
We sail back to the main bay and pick up the only available mooring this time. A much better idea than wrapping our chain around the coral heads. The next couple days we don't sleep well, because of strong winds blowing. Rain and easterly wind, not good weather for leaving. Que Pasa leaves, the strong easterly wind is no deterrent for them as they are going north.
We varen weer terug naar de hoofdbaai en pikken de enige aanwezige ankerboei op, een veel beter idee dan de ketting om allerlei koraal te draaien. We slapen slecht, omdat het heel hard waait. Een paar dagen lang blijft het waaien en regenen, geen goed weer om te vertrekken. Que Pasa vertrekt wel, de harde oostenwind is voor hun geen belemmering, ze varen naar het noorden.
We wait and spend our days with small repairs, walks, chats and trying to solve the odd technical problem in the village. We rebuild a 64 led lamp for Bob, so it can be used with a 12 Volt car battery instead of batteries (there are a few 12 Volt batteries, charged by solar panels on the island). We open it up and find a whole family of cockroaches inside, horrible animals to have on board.
Luckily the people here can use almost anything in exchange for fresh produce. In the end we have to ration the small fish hooks and we run completely out of sugar. We fall in love with the delicious pineapples they grow here. When that gets known, we are inundated with pineapples. At one point we have six ripe ones on board and have to eat more than one pineapple a day to keep up with the supply. Delicious!
Finally the weather improves, the wind diminishes and turns north east. We leave Hermit through the east pass, head for Kavieng, the main town of New Ireland island in PNG.
Wij wachten en brengen de dagen door met reparaties, wandelingen, praatjes en proberen wat techniese problemen op te lossen in het dorp. Voor Bob bouwen we een 64 led lamp om van batterijen naar 12 Volt auto accu (er zijn er een paar, gevoed door zonnecellen). We schroeven het ding open en er komt een hele familie kakkerlakken uit de lamp zetten, de laatste beesten die we aan boord willen hebben.
Gelukkig kan men van alles gebruiken op Hermit eiland in ruil voor verse waar. Op het eind moeten we de kleine vishaken rantsoeneren en de suiker gaat helemaal op. We worden helemaal verliefd op de overheerlijke ananassen van Hermit en dat raakt bekend, met als resultaat dat we op een gegeven moment zes van die vruchten aan boord hebben en we "verplicht" zijn om meer als een ananas per dag te konsumeren. Heerlijk!
Eindelijk klaart het weer op, de wind verminderd en wordt noordoost, dus we varen door de oostpas op weg naar Kavieng, de hoofdplaats van New Ireland in Papua Nieuw Guinea.