Tawau to Helen Reef On Friday 28 January we raised the anchor and started on the long sail (2200 nautical miles or about 4000 km) to Kavieng. This time we decided to avoid the south east cape of Mindenao, where we had to abort the same trip a year ago. We planned to sail due east through the Sulawesi sea, not recommended as the prevailing winds are east north east, but a tropical low over Mindenao produces westerly winds for a number of days, according to the weather forecast, so we attempted this direct route. The first two days there are no westerly winds, but then the weather deteriorates (showers, rain and wind, typical for a depression), the wind veers to the west and we start to accelerate. We are happily surprised when the wind keeps blowing from westerly directions (a bit more from the south now) and we sail from the Sulawesi sea into the Malacca sea and past a part of the north cape of the island of New Guinea. We are accompanied by heavy showers, usually only lasting an hour, while the strong winds (+30 knots) are only 15 minutes or so, too short to produce serious waves. The strong wind is always followed by heavy rain, but usually it is wind or rain, not both at the same time. That is equator sailing weather. In one of the showers, when the Vaarwel speeds up to 7 knots Hanneke catches a mahi mahi or gold mackerel. We enjoy raw fish salad and plenty of fried fish that day. 150 miles from our first stop, Helen reef in Palau, the wind changes to easterlies, while the current also reverses. We crawl past Tobi island at sunrise with another 40 miles to go and we doubt if we will be able to reach Helen reef before sunset. Just then the wind direction improves slightly, the adverse current diminishes somewhat and we are able to motor straight to the Helen reef pass. We are just in time to enter the pass, but cannot continue to Helen island, another 7 miles, so we anchor in the pass at a depth of 15 meters. We hope it is sand, but the scraping sounds made by the chain suggests coral as well. The next day the whole population of Helen island comes out to guide us further (David, Max, Jamos and Mathilda) and after a bit more nerve wrecking adventure (in between the reefs with very little manoeuvring space the engine stops due to a dirty diesel filter, which Joop replaces, while the welcome committee drags us along in the right direction). We arrive at a safe and comfortable anchorage just south of Helen island in the northern part of the lagoon. We have completed the first 880 nautical miles in about 9 days, a good average for the Vaarwel.

Tawau naar Helen Reef Op vrijdag 28 januari takelen we het anker aan boord en beginnen we aan de lange zeiltocht (2200 zeemijlen, ongeveer 4000 km). Dit keer zijn we van plan om de zuidoost kaap van Mindenao, waar we vorig jaar teruggeslagen waren, zover mogelijk links te laten liggen. We willen de Sulawesi zee rechtstreeks dwars oversteken. Normaal is dat met de heersende winden (oostnoordoost) niet aan te raden, maar er trekt een tropies laag over Mindenao en dat geeft een aantal dagen lang westenwinden volgens de voorspellingen. De eerste twee volle dagen op zee lijkt het er niet op, maar dan knapt het weer af (buien, regen en toenemende wind, typies een depressie) en gaat de wind inderdaad uit westelijke richting waaien en beginnen we op te schieten. Tot onze verbazing blijft de westenwind waaien (loopt een beetje naar het zuiden) en we zeilen de Sulawesi zee uit, door de Molukken zee en een flink stuk langs de noordkaap van Nieuw Guinea. Wel worden we regelmatig met stevige buien om de oren geslagen, maar over het algemeen duren die niet langer als een uur en het windgedeelte, alhoewel soms knap heftig (30+ knopen wind), duurt hooguit een kwartier en dat is te kort voor de opbouw van golven van betekenis. De wind wordt steevast gevolgd door een massa regen, maar de twee gaan zelden samen. Dus: of wind of regen, maar niet tegelijkertijd. Dat is evenaar zeilen. In een van de buien vangt Hanneke een mahi-mahi (goudmakreel), onze snelheid was even 7 knopen en dus genieten we van rauwe vissalade en veel gebakken vis. 150 mijl voor we bij Helen reef (Palau) zijn, draait de wind naar het oosten en veranderd meestroom in tegenstroom. We kruipen langs Tobi eiland bij zonsopkomst met nog 40 mijl te gaan en betwijfelen of we Helen reef halen voor het einde van de dag. Maar dan wordt de wind iets minder ongunstig, de tegenstroom verminderd en we moteren direkt op ons doel af: de pas van Helen Reef. We zijn op tijd om met voldoende licht de pas binnen te varen, maar te laat om meteen dor te gaan naar Helen eiland. We ankeren in de pas op een diepte van 15 meter en hopelijk op zand, maar zo te horen ook met koraal in de buurt (de ketting maakt schurende geluiden). De volgende dag komt de hele bevolking van Helen eiland ons ophalen (David, Max, Jamos en Mathilda) en na nog wat spanning en sensatie (midden tussen de riffen en met weinig ruimte valt de motor uit vanwege een vervuild dieselfilter, dat Joop ter plekke moet vervangen, terwijl het ontvangstkomitee ons in de goede richting sleept), vinden we een veilige en redelijk komfortabele ankerplek vlak ten zuiden van Helen eiland in het noordelijk gedeelte van de lagune van het atol. We hebben dan 880 zeemijlen afgelegd sinds Tawau in pak-um-beet 9 dagen. Een goed gemiddelde voor de Vaarwel.

Following are two pictures from underway: Hanneke's mahi-mahi and Joop who is transferring diesel fom a jerrycan to the main tank (smelly, but important task).

Hier zijn nog twee foto's van onderweg: Hanneke's goudmakreel en Joop die diesel overheveld een jerrycan naar de hoofdtank (vies, maar belangrijk karwei).